Κανένας δε μου μίλησε
κι ας ήταν κι άλλοι δύο,
τα μάτια κρύα γύρω μου
και χάμω τόση σκόνη.

Κανένας δε με πρόσεξε
μες του σταθμού το κρύο,
κι έτσι το χάσαμε κι οι τρεις
του Ήλιου το βαγόνι.

Κι οι τρεις μαζί το χάσαμε
το τρένο της καρδιάς,
Ήλιε μια βόλτα έκανες
και ξέρω πως δε βρήκες,
ούτε τους δυο που χάθηκαν
και μένα που πονάς,
ούτε τους δυο που χάθηκαν
και μένα που πονάς.

Κανένας δε μου μίλησε
κι ας ήταν κι άλλοι δύο,
έμεινα πράγμα αζήτητο
σαν όλα μες σ’ αυτή τη Γη.

Επήρα τον αγύριστο
το δρόμο μες το κρύο,
αφού το τρένο χάθηκε
κι ο Ήλιος δε θα βγει.

Κι οι τρεις μαζί το χάσαμε
το τρένο της καρδιάς,
Ήλιε μια βόλτα έκανες
και ξέρω πως δε βρήκες,
ούτε τους δυο που χάθηκαν
και μένα που πονάς,
ούτε τους δυο που χάθηκαν
και μένα που πονάς.