Ας βρισκόμουν ξανά μες στους κήπους
που παίζαμε παλιά
κι ας μ’ έφερνε ο καιρός
μια νύχτα με σελήνη
στα λημέρια μας
Ας έφτανα ως εκεί που αντηχούν
οι παιδικές μας οι φωνές
Ας έφτανα ως εκεί που ακόμα ζουν
οι αγαπημένες μας στιγμές

Για να ακούσω μέσα σ’ ένα όνειρο
της μοναξιάς τον ήχο
ήχος απρόσιτος
ήχος που νίκησε τους φόβους
της νύχτας που δεν τέλειωνε ποτέ
Ήχος διάχυτος
λιτός κι απέριττος
γεμάτος από φως καλοκαιριού