Ένας άντρας μόνος του γυρνάει
πίνει σπάει κλαίει παραμιλάει
λόγια πληγωμένα τα κρατάει
στο θολό μυαλό του και ξεσπάει

Τάζω στο βοριά να `ρθει να μου γιάνει
όλες τις πληγές που άφησε το χτες
δίνω στο νοτιά όλα τα καράβια
η ζωή μου άδεια που `σαι μακριά

Ένας άντρας πίσω δε γυρνάει
όσο κι αν το θέλει κι αν πονάει
το σταυρό του μόνος κουβαλάει
στον ανήφορο που περπατάει

Τάζω στο βοριά να `ρθει να μου γιάνει
όλες τις πληγές που άφησε το χτες
δίνω στο νοτιά όλα τα καράβια
η ζωή μου άδεια που `σαι μακριά