Η σκέψη μου λένε από εσένα γεμάτη
πρωί μεσημέρι μα και στο κρεβάτι
σε βλέπω μπροστά μου στην αγκαλιά μου.

Η σκέψη μου μόνο από εσένα γεμάτη
πρωί, μεσημέρι μα και στο κρεβάτι
σε βλέπω μπροστά μου στα όνειρα μου

Σε είχα κοντά μου στην αγκαλιά μου
και μου `λεγες τάχα πως είσαι δικιά μου
αχ έρωτα μου, σε είχα κοντά μου

Μ’ αφήνεις μόνο και πεθαίνω
σε βλέπω μ’ άλλους κι αρρωσταίνω
δε θέλεις πια ούτε να με κοιτάς
πες μου πως τολμάς, να μη μου μιλάς
εσύ που έλεγες μ’ αγαπάς
και τώρα με πουλάς

Ποια είσαι εσύ που την καρδιά μου παίρνεις
Ποια είσαι εσύ που πανικό μου φέρνεις
Ποια είσαι εσύ που αγάπη δε μου δίνεις
Ποια είσαι εσύ;

Ποια είσαι εσύ που την καρδιά μου παίρνεις
Ποια είσαι εσύ που πανικό μου φέρνεις
Ποια είσαι εσύ που αγάπη δε μου δίνεις
Ποια είσαι εσύ;

Χωρίς τη μορφή σου ο χρόνος περνάει
κι αυτό με πειράζει πολύ με πονάει
σε βλέπω μπροστά μου στα όνειρα μου

Σε είχα κοντά μου στην αγκαλιά μου
και μου `λεγες τάχα πως είσαι δικιά μου
αχ έρωτα μου, σε είχα κοντά μου

Μ’ αφήνεις μόνο και πεθαίνω
σε βλέπω μ’ άλλους κι αρρωσταίνω
δε θέλεις πια ούτε να με κοιτάς
πες μου πως τολμάς, να μη μου μιλάς
εσύ που έλεγες μ’ αγαπάς
και τώρα με πουλάς

Ποια είσαι εσύ που την καρδιά μου παίρνεις
Ποια είσαι εσύ που πανικό μου φέρνεις
Ποια είσαι εσύ που αγάπη δε μου δίνεις
Ποια είσαι εσύ;

Ποια είσαι εσύ που την καρδιά μου παίρνεις
Ποια είσαι εσύ που πανικό μου φέρνεις
Ποια είσαι εσύ που αγάπη δε μου δίνεις
Ποια είσαι εσύ;

Πες μου πως τολμάς
εσύ που έλεγες μ’ αγαπάς

Ποια είσαι εσύ που την καρδιά μου παίρνεις
Ποια είσαι εσύ που πανικό μου φέρνεις
Ποια είσαι εσύ που αγάπη δε μου δίνεις
Ποια είσαι εσύ;

Μ’ αφήνεις μόνο και πεθαίνω
Δε θέλεις πια ούτε να με κοιτάς

Μ’ αφήνεις μόνο και πεθαίνω
Δε θέλεις πια ούτε να με κοιτάς