Από πού θες ν’ αρχίσω;
Ήρθε η ώρα να μιλήσω.
Απ’ τις ψευτιές σου, τις προσβολές σου, τις πονηριές σου, από πού;
Παίρνεις τηλέφωνα και κλαις
κι έχεις το θράσος και μου λες:
“Ξέρεις, αγάπη μου, σ’ αγαπώ, γύρισε πίσω”.

Όμως εγώ:

Δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω,
είσαι η μόνη που ταιριάζω,
κι όσο ζω θα το φωνάζω:
δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω.

Από πού θες ν’ αρχίσω;
Ήρθε η ώρα να μιλήσω.
Πόσα λάθη να μετρήσω και τι να πρωτοσυγχωρήσω;
Παίρνεις τηλέφωνα και κλαις
κι έχεις το θράσος και μου λες:
“Ξέρεις, αγάπη μου, σ’ αγαπώ, γύρισε πίσω”.

Όμως εγώ:

Δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω,
είσαι η μόνη που ταιριάζω,
κι όσο ζω θα το φωνάζω
δε σ’ αλλάζω, δε σ’ αλλάζω.