Έχει τελειώσει η εκδρομή
και το πολύχρωμο φιλί
έχει σταθεί σε μια γωνιά
και περιμένει
αν γίνει θαύμα να φανεί
αν όχι πάλι να κρυφτεί
εκεί που μόνο η καρδιά
καταλαβαίνει

πες μου πως μ’ αγαπάς
το όνειρο για μας
δεν έχει τέρμα
πες μου πως μ’ αγαπάς
με φέρνεις και με πας
μ’ ένα σου βλέμμα
μ’ ένα σου βλέμμα

Τώρα που πέφτει η βροχή
και σημαδεύει την ψυχή
απ’ τον καθρέφτη μου περνάς
και μου φωνάζεις
πως είσαι σύντομη γιορτή
μία χαμένη Κυριακή
κι όλο χορεύεις και γελάς
και με τρομάζεις