Να ξυπνούσα μια μέρα αλλιώς
και στο σπίτι να μπαίνει το φως,
τα σεντόνια κουβάρι στα πόδια,
να μην έχουμε πλέον εμπόδια.

Να μου φτιάχνεις καφέ γαλλικό
σε φλιτζάνι παλιό κλασικό,
να μου δίνεις στο στόμα φιλιά,
να μην πάμε ξανά στη δουλειά.

Και όλα πάλι να γίνουν αγάπη,
τα όνειρά μας να βγάλουν φτερά.
Της ευτυχίας να τρέχει το δάκρυ
και να χτυπά σαν τρελή η καρδιά.

Και όλα πάλι να γίνουν αγάπη,
να πάρουν όλα, μωρό μου, φωτιά.
Της ευτυχίας να τρέχει το δάκρυ
για την αγάπη που ήρθε ξανά.

Να ξυπνούσα μια μέρα αλλιώς
και να ήσουν γλυκός πυρετός
στην ψυχή, στο φιλί και στη σάρκα
και να φτάναμε πάλι στα άκρα.

Να μυρίζει ζεστό το ψωμί,
να μπορώ να σε πιω μια στιγμή,
να σε δω ξαφνικά να γελάς
και να λες πουθενά δε θα πας.

Και όλα πάλι να γίνουν αγάπη, ...