Λίγο πριν κλείσει της ζωής η πόρτα η μεγάλη
Πλανιέται γύρω σαν κελί η θλίψη και γελά
και αυτό που κάποτε ένιωθες πως είναι η ψυχή σου
Τώρα γυρνά την πλάτη του και φεύγει μακριά

Ο Χρόνος αστειεύεται ξανά χωρίς να δει
Πως μετανιώνεις σιωπηλά τη μοίρα που θα έρθει
Μα ήξερες απ’ την αρχή πως δεν υπήρχε επιστροφή
Ενώ βαθιά αποφάσιζες της λύτρωσης τη μέρα

Σκληρή η αγάπη που ένωνε θάνατο και ζωή
Σκληρή η ζωή που ένωσε θάνατο και αγάπη
Τρελός χορός ξεκίνησε σ’ άγριο μονοπάτι
Τρελά τραγούδια διάλεξε ο χάρος για να πει.