Κι εσύ βλέπεις τον εαυτό σου στο καθρέφτη
πάντοτε δούλο ποτέ αφέντη
είσαι τίμιος, σε βγάζουν κλέφτη
λες αλήθεια, σε λένε ψεύτη
τα παιδιά δουλειά ζητάνε
οι μέρες φεύγουν, πάνε κυλάνε.

Παρασκευή ή Σάββατο
οι μέρες μοιάζουν ίδιες
πρωί για μεροκάματο
να τρώνε οι κηφήνες
Παρασκευή ή Σάββατο
Δευτέρα ή Τετάρτη
κι είσαι στο περίμενε
μήπως κι αλλάξει κάτι
Παρασκευή ή Σάββατο
για σένα είν’ το ίδιο.

Δευτέρα πάλι το άγχος στο κεφάλι
φόροι, ανατιμήσεις, τρέχεις δε φτάνεις
κυνήγα τον τιμάριθμο, σφίξε το ζωνάρι
όχι απεργία, νόμος και τάξη
κλεις την τηλεόραση άνοιξε τα μάτια
ξύπνα το μυαλό, ξύπνα για πάντα.

Θάψε τα αισθήματα
δεν γελάμε πια
γίναμ’ από νάυλον
δεν έχουμε καρδιά.
Θάψε τα αισθήματα
δεν γελάμε πια
γίναμ’ από νάυλον
δεν έχουμε καρδιά.

Παρασκευή ή Σάββατο
οι μέρες μοιάζουν ίδιες
πρωί για μεροκάματο
να τρώνε οι κηφήνες
Παρασκευή ή Σάββατο
Δευτέρα ή Τετάρτη
κι είσαι στο περίμενε
μήπως κι αλλάξει κάτι
Παρασκευή ή Σάββατο
για σένα είν’ το ίδιο.

Θάψε τα αισθήματα
δεν γελάμε πια
γίναμ’ από νάυλον
δεν έχουμε καρδιά.
Θάψε τα αισθήματα
δεν γελάμε πια
γίναμ’ από νάυλον
δεν έχουμε καρδιά.