Η πόλη καίγεται στην ανία
ισοπέδωσαν την αντίδραση
βαριεστημάρα και μονοτονία.

Ζουν σαν σκιές ανάμεσά μας
άνθρωποι μόνοι από πουθενά
ακούω το θλιμμένο τους τραγούδι.

Καμιά φωνή κανένας δε θα ’ρθει
θα ‘σαι μόνος απόψε ξανά
σε γκρίζο φόντο η ζωή σου.

Παίξε τον θλιμμένο σου ρόλο
περνούν οι μέρες σιωπηλές
οι σκιές της πόλης πληθαίνουν.

Ευτυχία βάση στην ελπίδα
ελπίδα μας κρατά στη ζωή
τ’ όπλο στέκει βουβό στο συρτάρι.

Σκέφτομαι να γκρεμίσω την πόλη
και ν’ αρχίσω από την αρχή
εκεί που αρχίζει το όνειρό μου
και κάνω απόψε την αρχή.