Τραγουδάκια πεζά, χωρίς νόημα
που τα τρώει ο χρόνος και γερνάνε γοργά

τραγουδάκια απλά, χωρίς αίσθημα
που τα ακούει ο κόσμος, γιατί είναι απλά

χάθηκε το νόημα μαύρισε το χρώμα
κουράστηκαν οι ποιητές

η εμπορικότητα τα έκανε όλα λιώμα
και αγνόησε πολύ ψυχρά το χθες

Τι να σας πω είναι κρίμα κι άδικο
να χάνεται ο στίχος για το χρήμα

τι να σας πω που το άκουσμα
το άπλωσε μια νύχτα σκότωσε το ποίημα

μουσική φτωχή ακούει η νεολαία
τους είναι άγνωστη η πιο καλή ιδέα

σαν αρνιά στην σφαγή που δεν έχουν ιδέα
δεν τους κατηγορώ γιατί δεν είχαν κεραία

χάθηκε το νόημα μαύρισε το χρώμα
κουράστηκαν οι ποιητές

η εμπορικότητα τα έκανε όλα λιώμα
και αγνόησε πολύ ψυχρά το χθες

Τι να σας πω είναι κρίμα κι άδικο
να χάνεται ο στίχος για το χρήμα

τι να σας πω που το άκουσμα
το άπλωσε μια νύχτα σκότωσε το ποίημα

Θηβαίος, Μικρούτσικος, Βασίλης και Τρύπες
Αλκίνοος, θαλασσινος και οι κατσιμίχες
Ξυλούρης Αγγέλακας, Χαρούλα, Λαυρέντης
Διάφανα Κρίνα και Ισοβίτες

ο Μάλαμας ο άσχημος, πυξ λαξ και Γαλάνη
υπόγεια ώρα, α Αρβανιτάκη, Άλκιστις, Ορφέας
Μίλτος, Σαββόπουλος, Τσακνής ο τουρνάς
κι ο Σιδιρόπουλος

χάθηκε το νόημα μαύρισε το χρώμα
κουράστηκαν οι ποιητές

η εμπορικότητα τα έκανε όλα λιώμα
και αγνόησε πολύ ψυχρά το χθες

Τι να σας πω είναι κρίμα κι άδικο
να χάνεται ο στίχος για το χρήμα

τι να σας πω που το άκουσμα
το άπλωσε μια νύχτα σκότωσε το ποίημα