Μέχρι χθες περίμενες στην όχθη
κοίταζες με τρόμο το βυθό
αν βρεχόσουν λέει, έστω και λίγο, θα χανόσουν πλάσμα στεριανό
Ένα πλάνο σ’ όλα κι η ζωή σου
σχέσεις που ξεφτίσανε νωρίς
και για πάρτη σου μόνο να μένουν όσα θέλεις και μπορείς

Ποτέ ξανά δε θα γυρίσω πίσω
σ’ άγνωστους δρόμους θα χαθώ
δίχως σκιά θέλω να ξεκινήσω
για να σωθώ, θα πέθαινα για λίγο

Μέχρι χθες νυχτέρια στην οθόνη
κι όνειρα με χάπια υπνωτικά
όλο ο ήλιος μέρες να φορτώνει και στο τέλος νύχτες να κερνά

Ποτέ ξανά δε θα γυρίσω πίσω
σ’ άγνωστους δρόμους θα χαθώ
δίχως σκιά θέλω να ξεκινήσω
για να σωθώ, θα πέθαινα για λίγο