(I ain't got nobody
And no body cares for me
That's why I'm sad and lonely
Won't somebody
come and take chance with me)

Φυγάς από την εγκεφαλική φυλακή,
τοίχοι υψώνονται, υψώνονται,
μέσα σε τέσσερις τοίχους άνθρωποι πορώνονται,
κόβονται τα περισσότερα στο μοντάζ,
τι κοιτάς; τι μ’ αναμασάς;
Τίποτα παράνομο, lega legalize,
με σωματότυπο πρότυπο, σωματοφύλακα,
κάτι σε king size,
ένα σωρό τσαρλατάνοι με γαμημένα ψεύτικα styles.
Κόλλα τα όνειρά σου σε κολλάζ,
ενοχές είναι σ’ όλα τα σώματα τατουάζ,
είν’ οργή και θυμός,
είναι προσευχή και συνωστισμός,
συνεπώς είναι σαν να ψάχνεις μέσ’ στο σκοτάδι σου φως,
είν’ ο κακός μου εαυτός
ο μοναδικός πραγματικός μας εχθρός.
Τι να πω; δεν ψάχνεσαι καθόλου να δεις τι συμβαίνει
κι ό,τι σου πασάρουνε το τρως,
αυτό το πήρα κάποτε προσωπικά και τώρα σ’ έχω βάλει στόχο,
το μόνο σώμα που στέκετ’ ακόμα ορθό στο ματωμένο λόφο είν’ αθάνατο,
όσο το νιώθεις και το νιώθω...
όσο το νιώθεις και το νιώθω...