Δε θα σου πω πως σ’ αγαπώ
δε θα σου πω πως θ’αντέξω
δε θα στολίσω με όρκους ξανά
όσα σου δίνω φιλιά

Όσο εφήμερα τρέχει η ζωή
τόσο δε θέλω να σβήσω
τη γοητεία που έχει η στιγμή
όταν σε ξανακερδίζω

Είναι ο έρωτας σαν τη βροχή
σύννεφο που ταξιδεύει
αναστατώνει τους περαστικούς
κι αφού χτυπά ξαναφεύγει
κι αφού χτυπά ξαναφεύγει

Κρύβε μου λόγια και μυστικά
άσε με να υποθέτω
κι όταν στα μάτια σε κοιτώ
απ’την αρχή να σε βλέπω

Δεν ξέρει η αγάπη από σιγουριά
έτσι μονάχα πεθαίνει
μην τη κλειδώνεις σε μέρη στεγνά
θέλει ουρανό ν’ανασαίνει

Σταγόνα σταγόνα για σένα φυλώ
του έρωτα την καταιγίδα
κι όσο αποφεύγω να πω σ’ αγαπώ
γίνεσαι η μοίρα μου η ίδια
γίνεσαι η μοίρα μου η ίδια