Σε γέλασα που μ’ έκλεψες
το ήξερα, το γιόρταζα
που ένιωθα και έζησα
κι ας τέλειωνα, το τόλμησα.

Πάρε τα κομμάτια που θες
δε φοβάμαι πια τις πληγές
μα έλα τελευταία φορά
τρέμω και λατρεύω τη φθορά.

Σε γέλασα που έχασα
το χάρηκα, το άντεξα
πως θα `παιρνες, πως θα `φευγες
πως θα `μενα να μάθαινα.

Πάρε τα κομμάτια που θες
δε φοβάμαι πια τις πληγές
μα έλα τελευταία φορά
θέλω απ’ τη δική σου τη φθορά
να ζω κι εγώ