Δε φοβάμαι άλλο πια
της ψυχής μου τα σκοτάδια
κι ούτε πρόκειται μ’ αυτά
να ξανασχοληθώ
μπήκε η καρδιά μπροστά
στου μυαλού μου τα λιοντάρια
τώρα δεν ανησυχώ
όσο έχω εσένα εδώ.

Φτάνει να’ μαστε μαζί
κι ό,τι θέλει ας συμβεί
την αυτοπεποίθηση μου βρήκα
πάλι απ’ την αρχή
μια του κλέφτη, δυο του ψεύτη
τρεις και τ’ όνειρο αντέχει,
παραμύθι η ζωή
φτάνει να `μαστε μαζί.

Δεν κοιμάμαι τώρα πια
όπως τότε στο ταβάνι
κλείδωσα τη μοναξιά
στον έβδομο ουρανό
κι έχω ρίξει άγκυρα
στο δικό σου το λιμάνι
σ’ αγαπάω, πού με βάζεις;
Κάπου για να με κοιτάζεις.

Αντέχω τα πάντα αφού έχω εσένα
τέτοια φιλία σηκώνει τρένα
τρία στα τρία σαν τους Νιρβάνα
μαζί και στα ζόρια, μαζί στην κοπάνα
αντέχω τα πάντα αφού έχω εσένα
εμείς μαζί, πρόβλημα κανένα
μέσα στη νύχτα φωνάζω στους δρόμους
«Όλοι για έναν κι ένας για όλους».