1, 2, 3 και … τρία, δύο, ένα το τραγούδι αρχίζει
λιβάνι ή θειάφι πες πως θες να μυρίζει
πες πως θες να μυρίζει, πες πως θες να μυρίζει
την κοντόφθαλμή σου μύτη να μη σου ξυνίζει
Και τώρα να το βάλουμε κάπου ν’ ανήκει
με μια μοντέρνα ταμπέλα να σαγηνεύει τα πλήθη
τι θέμα να έχει, πως πρέπει να μοιάζει
τι να παίζει η κιθάρα για να μη σε πειράζει;

Ρινίσματα σιδήρου που κολλάνε στο μαγνήτη
Θα πας όπου πάνε άβουλη ουρά ενός κομήτη
Απ’ την αλήθεια των υποβολέων σας αφήστε μας απέξω
Η δικιά μας η αλήθεια βρίσκεται εκεί έξω

Να ζητήσουμε απ’ το διάολο να μας πουλήσει την ψυχή του
Ο κομφορμισμός κοστίζει πόσο; Ποια είναι η τιμή του;
Άρον το κρέββατόν σου και περιπάτει
Αν βολευτείς στα γόνατά σου θάσαι απ’ αυτούς πούναι σκάρτοι

Θέλουμε ιδέες κι όχι ιδεολογίες
Μας σαπίσανε τη σκέψη οι δογματικές σας σοφιστείες
Οδηγίες για νέα ζωα, a priori απόψεις
του μεσαίωνα του millennium υποψήφιες όψεις
Συγχαρητήρια τα καταφέρατε να τα κάνετε στάχτη
Τα δικά σας στιχάκια ακούμε όταν αστράφτει
Μπρος και πίσω εκκρεμή που δεν έχουν τριβή
Τόσο καλοκουρδισμένα κρίμα που δε φεύγουν από εκεί.