Μας κρεμάνε ταμπελάκια γύρω απ’ το λαιμό
αγοράκια, κοριτσάκια μες’ τον ίδιο το σωρό
καληνύχτα, καληνύχτα τι να πει εδώ κανείς;
Σε μια αέναη αγρύπνια είναι ξύπνοι μόνο τρεις.

Αγοράζω άρα υπάρχω
και για να δουλεύω ζω
και ξεχνάω ότι με θλίβει
κι αγκαλιάζω το κενό.
Αγοράζω άρα υπάρχω
και για να δουλεύω ζω.
Σςςςς! Είναι κοινό μυστικό...

Τριγυρνάμε σαν τα ζόμπι μες στα εμπορικά
εθισμός συσκευασμένος, στοιχημένα κουτιά
γύρω γύρω απ’ το ταμείο, αυτοπροσδιορισμός
γεννημένος να αγοράζω και να νιώθω κενός.

Εργασία και χαρά κι άλλοι αστικοί, τέτοιοι, μύθοι
μια fast food ευτυχία και πιστωτική λήθη
για περάστε, για περάστε αγοράστε εδώ
θα ξανάρθετε, το ξέρω, είναι κοινό μυστικό!