Ξημερώνει, μα τη νύχτα, εγώ πάλι δεν κοιμήθηκα
Τη σκεφτόμουν, φανταζόμουν ότι φεύγει και φοβήθηκα
Το μυαλό μου, το όνειρό μου, κάθε βράδυ αυτή μονοπωλεί
Το ρολόι σαν κοιτάζω θα φωνάζω, γιατί μα γιατί αργεί;

Το κορίτσι εκείνο που αγαπώ και σβήνω
σαν το βλέπω απ’ έξω απ’ το σπίτι μου
κάθε μέρα περνάει μα σαν μου χαμογελάει
η καρδιά μου κολλάει, για κείνο για κείνο...

Ήρθε η ώρα να μιλήσω και να μάθει πως αισθάνομαι
Στην καρδιά μου, θα διαβάσει πως χωρίς εκείνη χάνομαι
Δεν αντέχω, να μου λέει, μια καλημέρα δε μου αρκεί
Το ρολόι μου το κοιτάζω και φωνάζω γιατί μα γιατί αργεί;

Το κορίτσι εκείνο που αγαπώ και σβήνω
σαν το βλέπω απ’ έξω απ’ το σπίτι μου
Κάθε μέρα περνάει μα σαν μου χαμογελάει
Πυροτέχνημα σκάει για εκείνο, για εκείνο....

Το κορίτσι εκείνο που αγαπώ και σβήνω
σαν το βλέπω απ’ έξω απ’ το σπίτι μου
κάθε μέρα περνάει μα σαν μου χαμογελάει
η καρδιά μου κολλάει, για κείνο για κείνο...

Στ’ άστρα κάνω μια ευχή. Στο Θεό μια προσευχή
Να μου πει πως θέλει να `μαστε μαζί
Το κορίτσι εκείνο πια, μου `χει αλλάξει τη ζωή

Ξημερώνει, μα την νύχτα, πάλι εγώ δεν έχω κοιμηθεί
Το ρολόι μου το κοιτάζω και φωνάζω, γιατί μα γιατί αργεί