Μέχρι πού νομίζεις πως θα τραβήξει
η περίπτωσή μας; Ως πού θα πάει;
Οι πληγές χιλιάδες που ’χεις ανοίξει,
κι η καρδιά μου, πες μου, τι σου χρωστάει.

Μου ’κανες πολλά, μα θα τα πληρώσεις,
κι όταν μετανιώσεις, θα ’ναι πια αργά.
Μου ’κανες πολλά κι άλλα τόσα ακόμα,
μα θα δεις πως όλα είναι δανεικά.

Άνθρωπος να γίνεις δεν περιμένω
ούτε και να βάλεις ποτέ μυαλό.
Το ’χασες για πάντα αυτό το τρένο,
δεν με προλαβαίνεις, αποχωρώ.

Μου ’κανες πολλά, μα θα τα πληρώσεις,
κι όταν μετανιώσεις, θα ’ναι πια αργά.
Μου ’κανες πολλά κι άλλα τόσα ακόμα,
μα θα δεις πως όλα είναι δανεικά.