Υπάρχουν δυο Ελλάδες, αλίμονο της μιας,
εκείνης που πληρώνει το χρέος της ζημιάς.
Εκείνης που ξοδεύει λεφτά το αίμα της καρδιάς,
υπάρχουν δυο Ελλάδες, αλίμονο της μιας.

Γάμα τα φίλε γάμα τα, με κεφαλαία γράμματα,
τελειώσανε τα θαύματα, από δικά μας σφάλματα.
Τα λεφτά τα φάγανε, τα λεφτά τα πήρανε,
κι όσοι μας χρωστάγανε ήρθαν και μας δείρανε.

Γάμα τα φίλε γάμα τα,
με κεφαλαία γράμματα.
Mε κεφαλαία γράμματα,
γάμα τα φίλε γάμα τα.

Υπάρχουν δυο Ελλάδες, αλίμονο της μιας,
του μόχθου και του πόνου και της παρηγοριάς.
Της μοίρας που μας θέλει παιδιά της διασποράς,
υπάρχουν δυο Ελλάδες, αλίμονο της μιας.

Γάμα τα φίλε γάμα τα, με κεφαλαία γράμματα,
τελειώσανε τα θαύματα, από δικά μας σφάλματα.
Τα λεφτά τα φάγανε, τα λεφτά τα πήρανε
κι όσοι μας χρωστάγανε ήρθαν και μας δείρανε.

Γάμα τα φίλε γάμα τα,
με κεφαλαία γράμματα.
Mε κεφαλαία γράμματα,
γάμα τα φίλε γάμα τα.