Το ίδιο όνειρο ξανά
Πως ήμασταν πλάι μαζί
Και είχε όμορφο φεγγάρι
Σαν το καιρό που σε χα δει
Ποιοι άνεμοι σε έχουν πάρει
Γιατί δε σε έχω ξανά δει

Ποιος σε κοιτάει πια στα μάτια
Και σου ζεσταίνει την ψυχή
Μη λες καλημέρα, μη λες καλημέρα
Δε θα αγαπήσω εγώ ξανά
Αν είναι έτσι οι αγάπες να φεύγουνε σαν τα πουλιά
Τότε να βγάλω την καρδιά μου
να μην ξανά αγαπήσω πια.

Μάλλον γεννήθηκα σε λάθος χρονολογίες και εποχές
Μπήκα σε πόρτες που μου κλείσαν αυτές τις λίγες μου χαρές
Νόμιζα ήμουνα παιδί της
Σαν μάνα μου την είχα δει
Μα τώρα είμαι ένας κομήτης που διαλύεται στη γη.

Μη λες καλημέρα, μη λες καλημέρα
Δε θα αγαπήσω εγώ ξανά
Αν είναι έτσι οι αγάπες να φεύγουνε σαν τα πουλιά
Τότε να βγάλω την καρδιά μου
να μην ξανά αγαπήσω πια.