Μέσα στο πλήθος μοναχός ως συνήθως
μ’ ένα βέλος στο στήθος
όσοι περνάνε βιαστικά σε κοιτάνε
στη στροφή ξεχνάνε

Έχεις αλλάξει, στην πιο βαθιά σου πράξη
η αγάπη έχει πετάξει
δεν είναι πια εκεί

Και περιμένεις την ανάσταση σε μια άλλη διάσταση

Μια βαθιά πληγή, θα μείνει ανοικτή
μια άλλη φωνή που θα ‘ναι πάντα εκεί

Ένα κρύο κλουβί
που αντέχεις μόνο εσύ

Και περιμένεις την ανάσταση σε μια άλλη διάσταση