Ο αέρας ρίχνει ακόμα
Στο πρόσωπο μου χιόνια
Αυτός ο χειμώνας κράτησε χρόνια

Κάθε πρωί με την πόρτα ανοιχτή
Περιμένω το φως απ’ την ανατολή
Και κρατάω κοντά μου λίγο κάτω απ την καρδιά μου
Το όπλο μου ζεστό κάθε λεπτό

Μα ο ήλιος ξέχασε την πόλη κι έτσι ζήσαμε όλοι
Τυλιγμένοι στη γωνία χωρίς αγωνία

Όσο για τον εαυτό μου
Έχω στο πλευρό μου κρυμμένη τη λύση
Τη μόνη λύση