Έχω έναν φίλο μια για πάντα στη ζωή μου
που με αφήνει να του λέω το καθετί
μα ένα παράπονο έχω μόνο που με πνίγει
θέλω να βλέπω να γελάει πιο πολύ

Θέλω να βλέπω μόνο να χαμογελάει
όπως γελούσαν στις αλάνες τα παιδιά
γιατί τα χρόνια κι αν περνούν από μπροστά μας
εμείς οι δυο θα είμαστε πάντοτε παιδιά

Όλα γύρω αλλάζουνε
ειδήσεις που τρομάζουνε
γίναν όλα πλαστικά
τρέχουν τόσο βιαστικά
Κοίτα πώς μεγάλωσες
κοίτα πώς μεγάλωσα
μα δε το μετάνιωσα
που μαζί μου άλλαξες

Έχω ένα φίλο που πολλά καταλαβαίνει
καταλαβαίνει από πόνο, μοναξιά
κοντά του όμως δε θα νιώσεις ποτέ μόνος
γιατί στα λόγια του θα βρεις τη συντροφιά

Κι αν θέλω τώρα κάτι να σου ευχηθώ
να’σαι καλά σ’ευχαριστώ που εδώ υπάρχεις
και θέλω να’χεις και τα μάτια σου ανοιχτά
γιατί στην πόρτα σου νομίζω κάτι θα’ρθει
Να’χεις αγάπη στην καρδιά σου να σκορπάς
να τη μοιράζεσαι με χέρια ανοιχτά
με την αλήθεια συντροφιά να περπατάς
μέσα στα κύματα να τρέχεις να γελάς