Μη με ταυτίζετε ρε πούστη μου
Με όλους αυτούς
Εγώ δε ζω για έναν καφέ
Και δε γλείφω πολιτικούς
Για κοινωνική καταξίωση
Λες και αν θα πας σε κλαμπ
Θα διώξεις από πάνω σου την εξαθλίωση
Είσαι μαλάκας
Αυτό έχω μονάχα να σου πω
Όλη η ζωή σου μια εικόνα
Ένα ντρούμπλο φαγητό
Που κάνει τα πάντα
Για να τραβήξει τα βλέμματα
Και συνήθως αραδιάζει
Ένα κάρο ψέματα
Δε σας έχω ανάγκη γαμώτο
Μακριά φύγετε
Και μόνο που ρουφάτε οξυγόνο
Αυτό πνίγεται
Περνώ και τώρα καλά
Με λίγα δίπλα άτομα
Να μη μου τάζετε στο κρύο
Το πιο ζεστό πάπλωμα
Γιατί να ψοφήσω;
Θα προτιμήσω σίγουρα με `σας
Δε με αγγίζουν ούτε λίγο
Τα μυαλά που κουβαλάς
Απέχεις, ναι
Αναμφισβήτητα
Μακριά από `σας
Πάντα θα αναπτύσσω ταχύτητα

Μακριά σας πορευόμουνα και θα πορεύομαι
Ποτέ σας δε θα πνίξετε αυτό που ονειρεύομαι
Ποτέ σας, δε με φοβίσαν καν οι ματιές σας
Ποτέ δε θα `μαι άποικος στις κωλογειτονιές σας

Τι λέει ρε φίλε, πως τα πας; Όλα καλά;
Με σένα απέναντί μου, βλάκα, πως να μου πάνε, καλά;
Γιατί ρε φίλε μου μιλάς σαν να `μαι φίδι;
Και φίδι είσαι, και μπάσταρδο, και διπρόσωπο αρχίδι

Γι’ αυτό τέλος, επαφές κοπήκανε πια, τέλος
Σπρώχνω για να σώσω
Τον εαυτό μου απ’ το έλος
Πάλι καλά που όταν ζητάω σε κάποιον
Βρίσκω το στήριγμα
Να `ναι δίπλα και στα δύσκολα
Χωρίς Κινέζου σφύριγμα
Μα τέσπα, έτσι όπως με έκανα δε σπα
Ω, με τίποτα
Βάζω το χέρι μου στη φλόγα
Τέσπα, το θέλω και απομακρύνομαι
Στ’ αρχίδια μου ούτως ή άλλως
Από `σας δεν κρίνομαι
Τα όνειρά μου μένουνε
Καρφωμένα στη γη
Και όλες οι απαντήσεις κρύβονται
Στη νεκρική σιγή
Να μη μου μιλάς
Ναι, να μη σπαταλάς
Άδικα το χρόνο σου
Δεν είμαι πια με `σας

Μακριά σας πορευόμουνα και θα πορεύομαι
Ποτέ σας δε θα πνίξετε αυτό που ονειρεύομαι
Ποτέ σας, δε με φοβίσαν καν οι ματιές σας
Ποτέ δε θα `μαι άποικος στις κωλογειτονιές σας

Μακριά σας πορευόμουνα και θα πορεύομαι...