Νιώθω ανάγκη να σε κοιτάζω
και το μυαλό μου ν’ ακροβατεί
Είμαι μονάχος κρύβομαι πάλι
όμως σε λίγο θα δεις γιατί
Νιώθω ανάγκη να τραγουδήσω
για να σωθώ απ’ του χρόνου τη φυγή
Θέλω μονάχα να σου χαρίσω
ό, τι ποτέ δε θα μου χάριζες εσύ

Δώσε μου κάτι που με λυτρώνει
μάτια θολά σκυφτά σιωπηλά
Και την ανάγκη αυτή που με σκοτώνει
ίσως μετά να νιώσεις απλά

Όνειρα λάθους με τριγυρίζουν
Σκιές δικές σου στο νου καρτερούν
Και θλίψης πέπλα θα με αγγίξουν
Όταν τη νύχτα θα φύγεις θα `ρθουν

Δώσε μου κάτι που με λυτρώνει
μάτια θολά σκυφτά σιωπηλά
Και την ανάγκη αυτή που με σκοτώνει
ίσως μετά να νιώσεις απλά