Σ’ ευχαριστώ που είσαι εδώ
Σ’ έχω ανάγκη, δύσκολα περνώ
Σ’ ευχαριστώ που είσαι εδώ
Σ’ έχω ανάγκη τώρα πιο πολύ
Μα δε θα στο πω

Το πειραγμένο μου κεφάλι
Γεμάτο παραμιλητά
Φωτοτυπία μιας αλήθειας
Που δεν υπήρξε
ούτε υπάρχει πια

Σκιές του έρωτα στο τοίχο
Αποτυπώματα να μην μπορούν
Ν’ αναγνωρίσουν τ’ όνομά μου
Να μ’ αγκαλιάσουν και να φανταστούν

Ιλουστρασιόν επιθυμίες
Με σπρώχνουν βίαια σε μια γιορτή
Ένας παράδεισος αλήτης
Φωνάζει πίσω μου και μ’ απειλεί

Μη μ’ αντιγράφεις, κάνω λάθος
Το ίδιο λάθος κάνω μια ζωή
Κάποτε είπα σ’ αγαπάω
Μα δε κατάλαβα τι είχα πει

Σ’ ευχαριστώ που είσαι εδώ
Σ’ έχω ανάγκη, δύσκολα περνώ
Σ’ ευχαριστώ που είσαι εδώ
Σ’ έχω ανάγκη τώρα πιο πολύ
Μα δε θα στο πω