Μη ρωτάς το γιατί
ταξιδεύω μονάχος
ονειρεύομαι λάθος
ζωγραφίζω χειμώνες
δίχως άγχος κι αγώνες
σε μια στείρα ζωή

Δε γυρίζω στο σπίτι
δεν ποθώ ό,τι λείπει
δεν πιστεύω σε θαύμα
στου μυαλού μου το τραύμα
σε μια στείρα ζωή

Η δική μου ζωή
ουρανός που μαυρίζει
Η δική μου γιορτή
καταιγίδα που αρχίζει

Η δική μου ζωή
μια σκιά στη σκιά σας
Η δική μου γιορτή
κι η θλιμμένη χαρά σας

Η δική μου ζωή
μια παράφωνη νότα
Η δική μου γιορτή
της ανάγκης μου πόρτα

Η δική μου ζωή
μια σκιά στη σκιά σας
Η δική μου γιορτή
κι η θλιμμένη χαρά σας

Μη ρωτάς το γιατί
στην πλατεία αράζω
και τη μέρα νυστάζω
μες στη νύχτα φωτιές
τις ελπίδες μου ψάχνω γυμνές
σε μια στείρα ζωή

Στον καθρέφτη κοιτάω
την κιθάρα μου σπάω
με τα νύχια μου σκίζω
τη σκιά μου και βρίζω
σε μια στείρα ζωή

Η δική μου ζωή
ουρανός που μαυρίζει
Η δική μου γιορτή
καταιγίδα που αρχίζει

Η δική μου ζωή
μια σκιά στη σκιά σας
Η δική μου γιορτή
κι η θλιμμένη χαρά σας

η δική μου ζωή
μια παράφωνη νότα
η δική μου γιορτή
της ανάγκης μου πόρτα

Η δική μου ζωή
μια σκιά στη σκιά σας
Η δική μου γιορτή
κι η θλιμμένη χαρά σας