Η καρέτα καρέτα ήταν λαϊκή βεντέτα με φανταστικό κοινό
τραγουδούσε στις μάντρες και μεθούσε τους άντρες
με ουίσκι κι αψέντι φθηνό
με τον καρέτο καρέτο που `χε τα λεφτά πακέτο
κάνει σχέση ερωτική
και ξεπέτα ξεπέτα η καρέτα καρέτα
τον παντρεύτηκε μια κυριακή

Ο καρέτος καρέτος ένας φαλλοκράτης σκέτος της το είπε καθαρά
η καριέρα κομμένη είσαι πια παντρεμένη
από δούλα θα γίνεις κυρά
μα βαριόταν σαν όλες φαγητό και κατσαρόλες
κι ένα τσούρμο από παιδιά
κι η καρέτα καρέτα με τη μπλε την κορβέτα
απ’ το σπίτι το σκάει μια βραδιά

Το μονάχους μονάχους που `χε φίλους κάτι βλάχους
συναντάει σ’ ένα μπαρ
κι ο μονάχους μονάχους της υπόσχεται στους βράχους
πως θα την εκάνει σταρ
τα μικρά καρετάκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια
κλαίνε όλο και θρηνούν
τον καρέτο καρέτο τον τραβάνε απ’ το πέτο
τη μαμά τους ζητάνε να δουν

Ένα βράδυ την βρίσκει στο αψέντι στο ουίσκι να `χει πια παραδοθεί
ο μονάχους μονάχους με πελάτες μονάχους
την ανάγκαζε να κοιμηθεί
τον καρέτο καρέτο με αλγέρικο στιλέτο
τον χτυπάει εδώ κι εκεί
και προτού να το σκάσει προλαβαίνουν οι μπάτσοι
και τον κλείνουν μες’ τη φυλακή

Η καρέτα καρέτα σταματάει την κουραβέτα
και γυρνάει στο παλιό σπιτικό
στα μικρά καρετάκια που `χουν γίνει πια πρεζάκια
και πουλάνε χασίς και κοκό
κι η καρέτα καρέτα με μια βρωμικη πετσέτα
μαγειρεύει στο φούρνο ρολό
κι όταν πλένει τα πιάτα όλα τα τρελά της νιάτα
σαν ταινία παρνούν στο μυαλό

Ο μονάχους μονάχους με προβλήματα πάχους
απ’ τα σίδερα βγήκε νωρίς
και πουλάει στιλέτα
καρέτα καρέτα
χαραγμένα στη λάμα θα δεις