Το πρωί όταν ξυπνήσω, τ’ άρωμα σου θα μυρίσω
Δεν μπορώ μακριά σου τώρα πια ούτε λεπτό
Μεσημέρι όταν φτάσει η καρδιά μου πάει να σπάσει
όλοι οι δρόμοι βγάζουνε σε σένανε που αγαπώ

Ξεχνάω γιατί αναπνέω, ξεχνάω γιατί ζω
και όλα αυτά μου συμβαίνουν, γιατί σου λέω πως εγώ

Υπερβολικά σ’ αγαπάω, υπερβολικά σε πονάω
υπερβολικά σ’ έχω ανάγκη, υπερβολικά
Υπερβολικά σ’ αγαπάω, υπερβολικά σε πονάω
υπερβολικά σε ζητάω, γι’ άλλη μια φορά

Γιατί είσαι μες στην σκέψη μου, στο βλέμμα μου
στο αίμα μου, εσύ
είσαι η ανάσα μου, το πάθος μου
το τέλος μου κι αρχή

Το απόγευμα σε ψάχνω, στα στιχάκια μου που γράφω
όταν φεύγει η μέρα η απουσία σου πονά
Μα το βράδυ όταν φτάσει, ξέρω πως θα μου περάσει
γιατί θα `μαι πάλι στη δική σου αγκαλιά

Ξεχνάω γιατί αναπνέω, ξεχνάω γιατί ζω
και όλα αυτά μου συμβαίνουν, γιατί σου λέω πως εγώ

Υπερβολικά σ’ αγαπάω, υπερβολικά σε πονάω
υπερβολικά σ’ έχω ανάγκη, υπερβολικά
Υπερβολικά σ’ αγαπάω, υπερβολικά σε πονάω
υπερβολικά σε ζητάω, γι’ άλλη μια φορά

Γιατί είσαι μες στην σκέψη μου, στο βλέμμα μου
στο αίμα μου, εσύ
είσαι η ανάσα μου, το πάθος μου
το τέλος μου κι αρχή, υπερβολικά