Ήλιος καίει κι εγώ κρυώνω
τώρα που ξυπνούν τα δέντρα
την ασπίδα κάντε τάσι
βάλτε την πάνω στο μαγκάλι
το κρασί το πετρωμένο
σαν κρασί να τρέξει πάλι
τραγουδάτε τραγουδάτε
μια να κλαίτε, μια γελάτε

Άνθη ψύχος δρόσος μύρο
τεσσαράκοντα μαρτύρων
με τον Μάρτη στο `να χέρι
ψάλλουν τον ακάθιστο ύμνο
στο βωμό παν’ στα λιθάρια
τα σαράντα παλληκάρια
λένε λέει και το ροδάνι
κι η γριά απ’ το καζάνι
τραγουδάτε τραγουδάτε
μια να κλαίτε, μια γελάτε

Μες στα βότανα το δυόσμο
απ’ το χάος μες στον κόσμο
άγγελος τον κρίνο απλώνει
γη και ουρανό ενώνει
μ’ έναν ήλιο βροχερό
με τ’ αμίλητο νερό
σπάστε στάμνες στην πλατεία
στα όρη, στα βουνά η κακία
τραγουδάτε τραγουδάτε
μια να κλαίτε, μια γελάτε

Ήλιος καίει στα περιβόλια
τα παιδιά με τα βραχιόλια
απ’ τη θάλασσα τη Μαύρη
χελιδόνια μες στα χιόνια
λούλουδα ο Θεός στα κλώνια
τραγουδάτε τραγουδάτε
μια να κλαίτε, μια γελάτε