Πόσες υποσχέσεις στην πορεία δεν αθετήσαμε;
Πόσα λόγια αγάπης δεν ξεχάσαμε στο χτες;
Χιόνια στα μπαλκόνια μας και χιόνια στο χορτάρι
Ώρα για ποδόσφαιρο κι ο ύπνος θα μας πάρει
κάποτε κι εμάς

Είπες χίλια ψέματα και μία μόνο αλήθεια
Είπες «Η αγάπη της δεν άξιζε σε μας»
Τη φίλησα παντού όπως ο Χριστιανός το λείψανο,
μα η πίστη μου δεν έφτασε ξανά τόσο ψηλά

Σκέφτομαι το τέλος και τρομάζω και θρηνώ
Κανείς δε θα μπορούσε να το κάνει πιο σκληρό
από μένα

Τόσα άδεια πιάτα και ακόμα να χορτάσουμε
Τόσα χρόνια πέρασαν κι ακόμα να χαθούμε
Χιόνια στα κρεβάτια μας και χιόνια στις σελίδες
Κι αν πάγωσαν τα γήπεδα, ακόμα καίγονται οι κερκίδες

Φίλε μου, δεν ξέρω αν θα ’μαι πάντα δίπλα σου,
1.000.000 χειμώνες κι αν περάσουν
Μωρό μου, μην πιστεύεις πως θα ’μαι πάντα δίπλα σου,
όλα τα χιόνια του ουρανού και αν μας θάψουν