Αγάντα γιαλέσα, γιαλέσα, βρε λεβέντες
σας κόψω `γω βιολέ(ν)τες.

Βρε, ολονών σας από ένα δύο
Βρε, της Μαρίκας δεν της δίνω.

Εγιά λεσα γιαλέσα, γιαλέσα λεβεντόνια
της Μπαρμπαριάς γλαρόνια.

Κόρη και νιος `ρωτεύουνταν από το παραθύρι
ο νιος ηζήτα το φιλί κι κόρη δαχτυλίδι.

Μήπως νομίζεις το φιλί πως καταγής κυλιέται
ασήμι(ν) εζυγίζετο και μάλαμα πουλιέται.

Κι ο νιος από τη λύπη του στο σπίτι ντος πηγαίνει
στρώσε, μάνα, την κλίνη μου κι ο γιούκας σου ποθαίνει.

Τι μπου `χεις, γιούκα μου, και κλαις και βαριονεστενάζεις.
γιατροί μπαίνουν, γιατροί βγαίνουν, δε βρίσκουν την αιτία.

Κι ένα μικρό γιατρόπουλο από την Ελβετία
ως έπιασεν το χέρι του...