Οι καμηλιέριδες περνάνε απο πέρα,
έλα να φύγουμε απ’ την πόλη που γερνά,
και μακριά στην όαση του Μπέν Αμέρα
θα ξαποστάσουμε και οι δυο παντοτινά.

Θα αποκοιμηθείς γλυκά
και χωρίς να υποφέρεις,
θα μας πάρει τελικά
ο μεγάλος καμηλιέρης.

Μια αραπίνα θα ξεπλύνει το αλάτι
απο το δάκρυ μιας ολόκληρης ζωής,
κι ένας φελάχος θα σου δίνει απο το κανάτι,
βαρύ κρασί να πιεις και να αποκοιμηθείς.

Θα αποκοιμηθείς γλυκά
και χωρίς να υποφέρεις
θα μας πάρει τελικά
ο μεγάλος καμηλιέρης.

Ο μεγάλος καμηλιέρης είναι ο Θεός.