Δεν ξεχνιέσαι δε μ’αφήνεις να σωθώ
δεν ξεχνιέσαι όσο και να προσπαθώ
Σ’αγαπάω όπως τότε και πονώ
υποφέρω δεν κοιμάμαι δεν ξυπνώ

Στην καρδιά μου είσαι δάκρυ και φωτιά
κι η ζωή μου είναι στάχτη κι ερημιά
στο μυαλό μου είσαι λάθος και σωστό
πώς να μη σε αγαπώ
Όπου κι αν κοιτάξω ό,τι και να δω
είσαι ό,τι βλέπω ό,τι και να πω
κάθε νύχτα είσαι σ’ό, τι ονειρευτώ
πώς να μη σε αγαπώ

Δεν ξεχνιέσαι μες το αίμα μου κυλάς
δεν ξεχνιέσαι σου μιλάω μα δε μιλάς
Μου’χει λείψει μα την πόρτα δε χτυπάς
να ανοίξει να μου πεις πως μ’αγαπάς