Γλυκές φωνές αντηχούν στη νύχτα
Λόγια αληθινά, αν μπορείς, στ’ αστέρια ρίχ’τα
Τέλειωσε... Ο πόνος τέλειωσε

Πάει το χθες! Τ’ αύριο μόνο ξέρει...
Τώρα η ζωή χίλια δώρα φέρνει
Τέλειωσε... Ο φόβος τέλειωσε
Γεννά... Γεννά η χαρά

Έτσι όπως ο ήλιος σταθερά ζωγραφίζει τα βουνά, πέφτει το σκοτάδι
Έτσι όπως η θάλασσα κρατά το φεγγάρι αγκαλιά, ξημερώνει πάλι
Έτσι κι εμείς ποτέ δε χανόμαστε... Δε χανόμαστε ποτέ... Ποτέ!

Μικρές στιγμές, οι ζωές περνάνε
Θα ’ναι ακρογιαλιές άλλες, όρη θα ‘ναι
Τέλειωσε... Τ’ όνειρο τέλειωσε
Ξυπνά... Ξυπνά η ματιά

Έτσι όπως ο ήλιος σταθερά ζωγραφίζει τα βουνά, πέφτει το σκοτάδι
Έτσι όπως η θάλασσα κρατά το φεγγάρι αγκαλιά, ξημερώνει πάλι
Έτσι κι εμείς ποτέ δε χανόμαστε... Δε χανόμαστε... Ποτέ...
Μες τη ζωή ξαναγεννιόμαστε δε χανόμαστε... Ποτέ... Ποτέ!