Δίχως μάνα και πατέρα έρημος γυρνώ,
μέρα νύχτα στη ζωή μου κλαίω και πονώ.

Πάντα έρημος, πάντοτε μόνος,
στην κάθε συμφορά,
πού είναι η μάνα μου για να μου δώσει
κουράγιο και χαρά,
πού είναι η μάνα μου για να μου δώσει
κουράγιο και χαρά.

Μια αγάπη μου `χει μείνει, μ’ άφησε κι αυτή,
κι άλλη συμφορά σε βρήκε δόλιο μου κορμί.

Πάντα έρημος, πάντοτε μόνος,
στην κάθε συμφορά,
πού είναι η μάνα μου για να μου δώσει
κουράγιο και χαρά,
πού είναι η μάνα μου για να μου δώσει
κουράγιο και χαρά.

Αφού όλα τα `χω χάσει, τώρα πια ζητώ
τα ματάκια μου να κλείσω, να ξεκουραστώ.

Πάντα έρημος, πάντοτε μόνος,
στην κάθε συμφορά,
πού είναι η μάνα μου για να μου δώσει
κουράγιο και χαρά.