«Η Σιγκαπούρη κι η Βομβάη
μεσ’ στο κρασί μου κολυμπάει»,
μου `λεγες κι έσβηνες σταλιά σταλιά
την ερημιά,
τ’ όνειρο έπινες γουλιά γουλιά,
Η Σιγκαπούρη κι η Βομβάη.

Το `ξερα πάντοτε, ήμουν ξένη αγκαλιά,
Θάλασσα, μάγισσα και λιμάνι για φιλιά
κι εσύ λοστρόμος στη στεριά
και σε κρεβάτια αμαρτωλά.

«Στη Σιγκαπούρη, στη Βομβάη
ένα γκαζάδικο με πάει»,
μου `λεγες κι έπινες γουλιά γουλιά
τα δάκρυα.
Γέλαγες κι έφευγες σιγά σιγά
στη Σιγκαπούρη στη Βομβάη.

Το `ξερα πάντοτε, ήμουν ξένη αγκαλιά,
Θάλασσα, μάγισσα και λιμάνι για φιλιά
κι εσύ λοστρόμος στη στεριά
και σε κρεβάτια αμαρτωλά.

Κι εσύ λοστρόμος στη στεριά
και σε κρεβάτια αμαρτωλά.