Αφήνω το σπίτι, τα πρέπει, εσένα,
δεν ξέρω που πάω, θα βρω
σε μια μηχανή ανεβαίνω, μαρσάρω,
γελάω τον κόσμο κοιτώ
μα στον κόσμο αυτό δεν ανήκω
από μέσα του μόνο περνώ
ταξιδεύω να βρω εμπειρίες
να δω τι’ναι αληθινό
Με τον αέρα κοντά να λυτρωθώ
με την ταχύτητα παρέα να ξαναγεννηθώ...μπορώ

Το πιο ωραίο του να φτάνεις εδώ
δεν είναι που κατάφερες ν’αγγίξεις τον προορισμό
είναι που αρχίζει νέο ταξίδι
πες μου αν θα’ρθεις εγώ μπορώ...
να συνεχίσω πάντα να οδηγώ
αν δεν αντέχεις το ταξίδι τότε μείνε εδώ
μπορώ ν’αφήσω όλα πίσω που έμαθα ν’αγαπώ
ναι μπορώ...

Δε σκοπεύω να δώσω το σώμα χωρίς να μετρήσω πλαγιές
τον πλανήτη γυρνάω να μάθω ποιες είναι οι επιλογές
μίλια μετά μοιάζουν όλα μακριά σαν να μείναν σε
άλλες ζωές
αυτά που φοβόμουν τ’αφήνω για πάντα επάνω
σ’αυτές τις στροφές
Με τον αέρα κόντρα θα λυτρωθώ
με την ταχύτητα παρέα να ξαναγεννηθώ, μπορώ..

Το πιο ωραίο του να φτάνεις εδώ
δεν είναι που κατάφερες να φτάσεις στον προορισμό
είναι που αρχίζει άλλο ταξίδι
πες μου αν θα’ρθεις εγώ μπορώ...
να συνεχίσω πάντα να οδηγώ
αν στα αστέρια είναι γραμμένο ίσως σε ξαναδώ
μπορώ ν’αφήσω όλα πίσω που έμαθα ν’αγαπώ
μπορώ...

Εσύ αν θες σταμάτα να ζεις, σταμάτα ν’ακούς
και πες τους τριγύρω σου όλους τρελούς
φτιάξε παράλογα, γκρίζα φαντάσματα
να’χεις παρέα...σε άδεια χαράματα
Η ενέργεια δε χάνεται κι εγώ δεν πολεμάω
για πράγματα αυθόρμητα, μ’αυτά που νιώθω πάω
αν είναι καν αλήθεια όλα τα συναισθήματα
το σύμπαν θα βρει τρόπο να παίξει με τα νήματα