Έτσι...αποφάσισα να πάρω τα πράγματα στα χέρια μου
καμιά φορά ο μηχανισμός γίνεται αλυσίδα
και τότε θέλει σπάσιμο
Ήθελα απλά να κλειστώ στο studio και να γράψω
Απλά να γράψω...
Κι έτσι γράφω ακόμα στίχους και τα παίρνω στο κρανίο
σαν να μην πέρασε ούτε μέρα απ’το σχολείο
τότε που χάραζα λέξεις στο κενό σ’όποιο βιβλίο
κι όταν έμενα από χώρο με μολύβι στο θρανίο
Γιατί τίποτα δεν άλλαξε, απ’την άλλη όμως πολλά
κι αν ακούγεται οξύμωρο, για δες με πιο καλά
μένει ακόμα ένας νέος θυμωμένος στην καρδιά
κι άμα δεν τον βλέπεις μάλλον θες στο ένστικτο γυαλιά

ΟΚ, οι τρόποι μου ίσως αλλάξαν μια σταλιά
αυτοπεποίθηση, μεγάλωμα, δουλειά και σιγουριά
μα μην μπερδέψεις τα πασχάλια με τ’αυγά
ο θυμός μου πια πατάει σε θεμέλια πιο γερά
Δεν έχει αλλάξει του Μιχάλη η ουσία
μη σε μπερδεύουνε video και βραβεία
και μην ακούς κουτσομπολιά γελοία
άκου μόνο μουσική, εκεί είναι η αξία, ναι...

Ναι είμαι ακόμα εδώ
έχω τον τρόπο μου και το μυστικό
ν’αντέχω, να προσπερνώ και να κερδίζω
στο παιχνίδι σας μα να μην ξεχνώ
Ναι είμαι ακόμα εδώ κι απλά τον κόσμο σας
παρατηρώ
μα δεν ανήκω εδώ
ναι δεν ανήκω εδώ

Και πώς να σβήσω μέσα την παλιά φωτιά
ούτε θέλω, ούτε πρέπει, ούτε πρόκειται απλά
κι αν με βλέπεις με χαμόγελο σε κόκκινα χαλιά
να θυμάσαι από πίσω το μυαλό τρέχει διπλά
Πολλοί θεώρησαν το γέλιο αδυναμία
και την ευγένεια θανάσιμη αμαρτία
με συμβουλέψανε να αποκτήσω ύφος
μα εγώ απάντησα "φτάνει ο δικός μου ήχος"

Σ’ένα κόσμο...πνιγμένο στην προσποίηση
έμαθα να περπατώ από μέσα δίχως μύηση
κι ας μου κάνει το star system άμα θέλει μήνυση
ακόμα θα πιστεύω...σε νότες και σε ποίηση
Κι αν το ποιον σου άλλαξε μες στην πορεία
δε θα ’σαι μέρος στη δική μου ιστορία
δεν παίζει πρόβλημα, δεν έγινε και τίποτα
απλά θα χτίσω όπως θέλω τον ορίζοντα

Ναι είμαι ακόμα εδώ
έχω τον τρόπο μου και το μυστικό
ν’αντέχω, να προσπερνώ και να κερδίζω
στο παιχνίδι σας μα να μην ξεχνώ
Ναι είμαι ακόμα εδώ κι απλά τον κόσμο σας
παρατηρώ
μα δεν ανήκω εδώ
ναι δεν ανήκω εδώ

Αναρωτιέσαι πώς και είμαι ακόμα εδώ
κι αν έχω κάποιο καλά κρυμμένο μυστικό
πώς συνδυάζω το σκληρό κι ευγενικό
πώς έχω σεβασμό στην πιάτσα μα και ακαδημαϊκό
Καλώς ήρθες στης ζωής μου την αντίφαση
hip hop και rock, δίεση και ύφεση
πλήκτρα και rap, ποίηση κι αντίδραση
στίχοι από καρδιά όμως που βρίσκουνε απήχηση
Γρήγορες ρίμες σε rap μπαλάντα
ήχοι Αγγλία στίχοι Ελλάδα
χάνεις ταμπέλες χάνεις τη μπάλα
ψάχνεις καλούπια, σε πιάνει ζαλάδα
τα πήρα, κάντε στη μπάντα
έγινα πιο παλαβός στα τριάντα
όχι, δεν ήτανε τίποτα τζάμπα
άξιζε που’πα και στίχους αράδα

Κι έτσι τελειώνει κάπου εδώ το γράμμα αυτό
με παραλήπτη το δικό μου εαυτό
ημερολόγιο που θα το μοιραστώ
σελίδες σκίζω και πίσω δεν κοιτώ, μα...

Ναι είμαι ακόμα εδώ
έχω τον τρόπο μου και το μυστικό
ν’αντέχω, να προσπερνώ και να κερδίζω
στο παιχνίδι σας μα να μην ξεχνώ
Ναι είμαι ακόμα εδώ κι απλά τον κόσμο σας παρατηρώ
μα δεν ανήκω εδώ
είμαι περαστικός για λίγο και με άλλο σκοπό