Είχαμ’ έναν έρωτα που `μοιαζε με θάλασσα
μ’ όλα τα σφυρίγματα κι όλα τα καράβια
Έσκυβα στα μάτια σου τα πρασινογάλαζα
κι έπινα απ’ τα χείλη σου όλα τα φεγγάρια

Που να είσαι; Τι σου λένε;
Θαλασσά μου, συννεφό μου;
Δες τα μάτια μου που κλαίνε
που `χασα τον συντροφό μου

Είχαμ’ έναν έρωτα που `μοιαζε με σύννεφο
κι όλο μας ταξίδευε στ’ ουρανού τα μάκρη
Κι ήρθε καταχείμωνο κι έγινε το σύννεφο
σιγανοψιχάλισμα, στάλα στάλα δάκρυ