Χιλιάδες χαραμάδες γεμάτη η ζωή
κρυφοκοιτάν τις νύχτες μες τα όνειρα μου
πασχίζοντας διακρίνουν την ποιο καλή σκηνή
πόρτα κλειδωμένη πόρτα ανοιχτή

Γκρίζα οι πεθαμένοι βουλιάζουν σιωπηλοί
και απάνω στα κλωνάρια πολλοί αγέννητοι
προσμένουν τη σειρά τους για να `ρθουν στη ζωή
να ζήσουν να πεθάνουν να κατεβούν και αυτοί

Πόρτα κλειδωμένη πόρτα ανοιχτή
κι εγώ ένας μουσαφίρης που πέρασε απ’ τη γη

Χαμένη μες τα φώτα του όνειρου η σκηνή
κορμί κορμάκι ανήμπορο έχεις παραδοθεί
φυλακισμένο μέσα στην ποιο καλή στιγμή
ποτές μη ξεκλειδώσει ετούτη η φυλακή

Ξέρω καλά το τέλος όπως και την αρχή
οι δυο γειτονοπούλες Σκύλα και Χάρυβδη
με την παλικαριά μου έχουν ξετρελαθεί
να δούμε ποια απ’ τις δυο θα το `φχαριστηθεί

Πόρτα κλειδωμένη πόρτα ανοιχτή
κι εγώ ένας μουσαφίρης που πέρασε απ’ τη γη