Κι ούτε μια λέξη
πες ποιος ν’ αντέξει τέτοια σιωπή
σ’ είχα πιστέψει
κάθε κουβέντα, κάθε στιγμή
τώρα το ξέρω
σ’ άλλες πατρίδες χτίζεις ζωές
στήνεις παγίδες
φεύγεις κι αφήνεις χίλιες πληγές.

Υψώνω τείχη μα είναι αργά
εσύ το χάρτη της καρδιάς μου κλέβεις
εκεί τις νύχτες γλιστράς κρυφά
τη σκέψη και τα όνειρα κυριεύεις

Άσπονδος φίλος
είναι η καρδιά μου, νιώθει πολλά
θέλει εσένα
κι ας είσαι ψέμα που την πονά
σ’ έχω ανάγκη
δίχως το φως σου πια δεν μπορώ
και δε με νοιάζει
λάθος κι αν είσαι, μοιάζεις σωστό

Υψώνω τείχη μα είναι αργά
εσύ το χάρτη της καρδιάς μου κλέβεις
εκεί τις νύχτες γλιστράς κρυφά
τη σκέψη και τα όνειρα κυριεύεις