Σε περιβόλι μ’ άνθη πολλά
η, κάθε βράδυ δειλά δειλά,
ήταν ωραία γλυκιά βραδιά,
μα είχε τρέλλα η μυρωδιά

Μικρό λουλούδι, π’ ανθούσ’ εκεί,
έχει μια χάρη μαγευτική
Θ’ απλώσω χέρι εις τον ανθό
αχ, μη με κόψεις, θα μαρανθώ,

Κι αφού δε θέλεις να μαρανθείς,
έλα μαζί μας πάντα να ζεις.