Κάθε φορά που χάνομαι, κυλάω μες στον χρόνο μου
κάθε φορά που αισθάνομαι, φωτίζω την σκιά μου
Κάθε φορά που αγγίζω το φως ξενυχτάω σε στιγμές πανικού
και όλοι είναι αλλού
κάθε φορά που γδύνομαι, ξυπνάω μες στο σώμα μου
κάθε φορά που φθείρομαι, κοιμάμαι ξεχασμένος

Κάθε φορά που σκιτσάρω το χτες, χρωματίζω με χίλιες σκιές
και όλοι είναι τυφλοί, είμαι μόνος
κάθε φορά στη λογική, ένας χαμένος λογικός
μέσα στην χώρα των νεκρών, μια νότα μου έχει μείνει
Κάθε φορά που η νότα μου αυτή, δίνει ήχο σε μια γκρίζα στιγμή
όλοι είναι κουφοί, είμαι μόνος