Πεθαίνω στην σκέψη πως θα έρθει το τέλος
Βλέπω στα μάτια σου το χάος να γελά
Οι μέρες περνάνε και διδάσκουνε μίσος
Μίσος κρυμμένο στις καρδιές των ανθρώπων
Είμαι μονάχος σε μια άνιση μάχη
Κανένας δε μ’ ακούει, όλοι με λένε τρελό
Ξέρω πως ο χρόνος ποτέ δε γυρίζει
Ο κόσμος δε θα αλλάξει μα θα ακούσεις τη φωνή μου

Ξέρω πως κάποτε θα έρθει η δικαίωση
Κλαίω όταν βλέπω την κατάντια της ζωής
Σχολείο, στρατός, κυνήγι καριέρας
Ο κύκλος της ζωής που σε κάνει ρομπότ
Είμαι 16 κι όμως βλέπω την αλήθεια
Ξέρω καλά πως η ζωή είναι αλλού
Κάτω από τον ήλιο ενός άλλου ουρανού
Ξέρω καλά πως η ζωή είναι αλλού