Ίσως νομίζεις πως είμαι τρελός
μα τελικά νομίζω ήρθε ο καιρός.
Αν δε φωνάξουμε μαζί δυνατά,
η μηχανή που τρώει δε σταματά.

Όπου κοιτάξω βλέπω παιδιά
να τρέχουν κάτι σαν να τα κυνηγά.
Κι αντί να παίζουνε παιχνίδια στο φως,
κρατάνε όπλα και ας μην ξέρουνε πως.

Μες στον καθρέφτη βλέπω μάτια θολά,
το ξέρω ότι σου ζητάω πολλά.
Κλείνω τα μάτια σβήνω το φως
και το σκοτάδι γίνεται ουρανός.

Κι απογειώνομαι μέσα στα μάτια σου
εκεί που δίνεις χωρίς να ζητάς.
Κι ονειρεύομαι μέσα στα χέρια σου
τα πάντα όμορφα όπου κι αν πας.