Απ’ την καλή μου την καρδιά
κι απ’ τη φιλοτιμία,
ό, τι κι αν είχα το `χασα
σ’ αυτήν την κοινωνία.

Άνθρωπε, σαν καταστραφείς
κανείς δε σε προσέχει,
ο καλός, ο καλός καλό δεν έχει.

Κι αυτούς που υποστήριξα,
για δες αχαριστία,
μ’ αρνήθηκαν και μ’ άφησαν
να ζω στη δυστυχία.

Άνθρωπε, σαν καταστραφείς
κανείς δε σε προσέχει,
ο καλός, ο καλός καλό δεν έχει.

Και μια γυναίκα που `λεγε
για μένα πως πεθαίνει,
τώρα, στις δύσκολες στιγμές,
μου φέρνεται σαν ξένη.

Άνθρωπε, σαν καταστραφείς
κανείς δε σε προσέχει,
ο καλός, ο καλός καλό δεν έχει.