Να ’ταν το σπίτι σου παλιό
μ’ αυλίτσα και σκαλάκια,
στο φράχτη να σε καρτερώ
γι’ αγάπες τα βραδάκια.

Εκεί ψηλά που νοίκιασες
αγάπη δε στεριώνει,
ούτε λουλούδι δεν μπορώ
να ρίξω στο μπαλκόνι.

Πώς να μ’ ακούσεις, να με δεις
για να σου τραγουδήσω;
Άλλαξ’ αμέσως γειτονιά
πριν να σε λησμονήσω.

Εκεί ψηλά που νοίκιασες
αγάπη δε στεριώνει,
ούτε λουλούδι δεν μπορώ
να ρίξω στο μπαλκόνι.